مویز سیاه بدون هسته یکی از رایج ترین انواع مویز ها در این سیاره است. در مجموع بیش از 150 گونه وجود دارد. بیشترین رشد در روسیه؛
چندین نسخه از منشاء کلمه “مویز” وجود دارد.
اولی می گوید که مویز نام خود را از رودخانه Smorodinovka گرفته است، جایی که به گفته تعدادی از مورخان، میوه ها برای اولین بار در آنجا کشف شدند.
بر اساس روایتی دیگر، اعراب ابتدا مویز را کشف کردند و آن را «ریباس» نامیدند. از آن به عنوان سس با طعم ترش مشخص در قلمرو اسپانیا فتح شده در سال 711 استفاده می شد. برای اعراب، مویز جایگزین ریواس بود که نوعی ادویه بود.
در جهان نه تنها سیاه و قرمز، بلکه مویز سفید، زرد، نارنجی، سبز و بنفش نیز وجود دارد. طعم انواع مویز ها نیز متفاوت است، برخی از آنها بسیار شیرین هستند.
در روسیه باستان، مویز در میان راهبان محبوبیت پیدا کرد. در صومعه های اسکوف و نووگورود پرورش داده شد. با این حال، این مویز شگفت انگیز است – مویز فرنگی سیاه. خواص زیادی دارد که برای مصارف دارویی و آشپزی استفاده می شود.
دانشمندان خاطرنشان می کنند که تمام خواص این مویز هنوز مورد مطالعه قرار نگرفته است، زیرا حاوی اسانس های منحصر به فرد است که در روسیه به عنوان بخور استفاده می شد.
علیرغم وجود مواد قندی، مویز به غذاهایی با شاخص گلیسمی پایین تعلق دارد. بنابراین برای درمان و پیشگیری از دیابت توصیه می شود.
اگرچه میوه سیاه ضد حساسیت است، اما در برخی افراد می تواند باعث اگزما شود. در این صورت، آنها باید رها شوند.
شما نمی توانید یک مویز خوشمزه با ترومبوفلبیت و تمایل به رگ های واریسی بخورید، زیرا باعث افزایش تعداد پلاکت ها، افزایش تراکم و لخته شدن خون می شود که می تواند منجر به تشکیل لخته های خون شود.
فواید مویز نه تنها در میوه ها، بلکه در برگ ها نیز نهفته است که از آن نوشیدنی های مختلفی تهیه می شود. بیشتر اوقات ، اینها جوشانده ها و دم کرده هایی هستند که برای ماسک و مالیدن بدن استفاده می شوند ، همچنین آنها را به عنوان نوشیدنی سرد یا گرم می نوشند.
بسته به دستور پخت مورد استفاده، از برگ های خشک و تازه استفاده می شود. چای برگ مویز کاملاً از کار دستگاه گوارش پشتیبانی می کند ، برای بیماری های گلو ضروری است.
آنها گرفتگی صدا را تسکین می دهند و اثر ضد تب دارند. همچنین جوشانده برگ ها ادرار آور است، بنابراین برای دفع سموم استفاده می شود.
دمنوش ها نقرس و روماتیسم را درمان می کنند، از آنها برای تهیه جوشانده برای حمام های شفابخش بیماری های پوستی و بثورات استفاده می شود.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.