بذرکار دستی برای برخی از محصولات زراعی مانند گوجه فرنگی، فلفل و کلم بروکلی را معمولا در سینی های گلخانه ای می کارند تا نهال ها را برای کاشت بعدی در مزرعه پرورش دهند.
سایر محصولات، مانند ذرت شیرین، لوبیا و نخود، اغلب با کاشت بذر به طور مستقیم در مزرعه ایجاد می شوند. درک اینکه چگونه بذرها جوانه می زنند و به نهال های سالم تبدیل می شوند برای استقرار موفق محصول بسیار مهم است. این خلاصه مختصری از بیولوژی بذر و نهال و توصیه هایی برای تولید نهال سالم است.
تصمیمات کمی برای تولید موفق سبزی مهمتر از انتخاب بذر مناسب است. بذرها باید با کیفیت، تمیز و از یک شرکت معتبر بذر خریداری شوند. مراقب باشید که انواعی را انتخاب کنید که به خوبی با منطقه سازگاری داشته باشند و با ترجیحات مصرف کنندگان محلی مطابقت داشته باشند. تولیدکنندگان ارگانیک گواهی شده موظف به استفاده از بذر و نهال ارگانیک گواهی شده تنها با چند استثنا هستند.
تمام دانه‌های کاملاً توسعه‌یافته حاوی جنین و در بیشتر گونه‌های گیاهی، ذخیره‌ای از ذخایر غذایی است که در پوشش دانه پیچیده شده است. بذرها معمولاً زمانی “بیدار می شوند” و جوانه می زنند که رطوبت خاک و شرایط دمایی برای رشد آنها مساعد باشد.
اما همه بذرها نیازهای جوانه زنی یکسانی ندارند، بنابراین مهم است که بدانیم هر نوع بذر به چه چیزی نیاز دارد. بذرها برای جوانه زدن به دما، رطوبت، هوا و شرایط نور مناسب نیاز دارند. همه بذرها دارای محدوده دمایی بهینه برای جوانه زنی هستند.
حداقل دما پایین ترین دمایی است که بذرها می توانند به طور موثر جوانه بزنند. حداکثر دمایی است که بذرها می توانند در آن جوانه بزنند. هر چیزی بالاتر یا پایین تر از این دما می تواند به دانه ها آسیب برساند یا آنها را در حالت خواب قرار دهد. در دماهای بهینه، جوانه زنی سریع و یکنواخت است.
خاک یا محیط رشد باید دارای رطوبت کافی باشد تا بذر بتواند برای شروع فرآیند جوانه زنی آب جذب کند. اما اگر خاک یا محیط خیلی مرطوب یا خیلی فشرده باشد، هوای کافی در اطراف بذر برای “نفس کشیدن” وجود نخواهد داشت. مانند هر موجود زنده دیگری، دانه ها برای تنفس به اکسیژن نیاز دارند و این اکسیژن از هوا در خاک می آید.
