شلوار جین زنانه جین وست که به نام‌های جین آبی، دنگاریس، جین یا Levi’s نیز نامیده می‌شود، شلوارهایی که در اواسط قرن نوزدهم توسط لوی اشتراوس در ایالات متحده طراحی شد و در اواسط قرن نوزدهم به عنوان لباس کار بدوام طراحی و درزها و سایر نقاط استرس با آن طراحی شد.
پرچ‌های کوچک مسی تقویت شده بودند. آنها در نهایت توسط کارگران در سراسر ایالات متحده و سپس در سراسر جهان پذیرفته شدند. شلوار جین به‌ویژه به عنوان یک استاندارد از لباس‌های «غربی» می‌شود که توسط گاوچران، کاربر پوشیده می‌شود.
پس از اواسط قرن بیستم، انطباق‌های مختلف در سطوح بین‌المللی به یکی از ویژگی‌های لباس برای مردان و زنان تبدیل شد. بزرگ‌ترین تولیدکننده شلوار در جهان، به‌ویژه برای شلوار جین آبی آبی‌اش به نام Levi’s (علامت تجاری ثبت‌شده) مورد توجه قرار گرفت.
از دیگر محصولات این شرکت می توان به شلوارهای دوخت، ژاکت، کلاه، پیراهن، دامن و کمربند اشاره کرد و مجوز ساخت اقلام جدید را صادر می کند. دفتر مرکزی این شرکت در سانفرانسیسکو است.
شلوار جین به بخشی جدایی ناپذیر از زندگی روزمره تبدیل شده است، به طوری که بسیاری از ما هرگز از این سوال که جفت مورد علاقه مان از کجا آمده است، چگونه تولید شده اند، و نه تاریخچه آنها، سوال می کنیم.
با وجود طیف وسیعی از مواد نوآورانه موجود، جین یکی از همه کاره ترین، بادوام ترین و بسیار مورد توجه ترین پارچه ها در بازار است. شلوار جین فراتر از جنسیت، سن و کلاس است به طوری که اکثر مردم بیشتر از روزهای هفته جفت دارند.
جذابیت آنها همیشه بی انتها خواهد بود، اما طراحی و فناوری پارچه درگیر برای همیشه با زمان تکامل می یابد. اکنون، اشکال جدیدی از جین “پایدار” در حال ظهور هستند زیرا تولیدکنندگان به تقاضای مصرف کنندگان برای پارچه های زیست محیطی و همچنین فرآیندهای تولید سازگار با محیط زیست پاسخ می دهند.
این شرکت منشأ خود را به لوی اشتراوس (1829-1902)، یک مهاجر باواریایی که در سال 1850 در زمان طوفان طلا وارد سانفرانسیسکو شد و کالاهای خشک را برای فروش به معدنچیان می آورد، می گیرد.
استراوس با شنیدن نیاز معدنچیان به شلوار بادوام، خیاطی را استخدام کرد تا از بوم چادر لباس بسازد. بعداً جین جایگزین شد و پرچ های مسی به درزهای جیب اضافه شد. یک شراکت تجاری بین اشتراوس و دو برادرش، جوناس و لوئیس، در سال 1853 تشکیل شد.
