فلوریدا بین 10 تا 15 درصد از کل توت فرنگی گلخانه ای در ایالات متحده و 100 درصد توت فرنگی داخلی را در زمستان تولید می کند. در طول سال زراعی 2014، 207 میلیون پوند توت فرنگی به ارزش 306.5 میلیون دلار در 10900 هکتار تولید شد.
توت فرنگی فلوریدا هر سه روز یکبار در فصل برداشت با دست برداشت می شود. به طور کلی، در هر جریب یک جمع کننده وجود دارد که در فصل تولید به مدت چهار ساعت چیده می شود.
یک و نیم چینده در هر جریب در زمان اوج فصل برداشت مورد استفاده قرار می گیرد و چیدن به مدت هشت ساعت در روز به طول می انجامد. به طور معمول، ظروف حمل و نقل پلاستیکی در میدان پر می شوند تا میزان جابجایی کاهش یابد.
یک میوه توت فرنگی باکیفیت به رنگ قرمز یکنواخت، سفت، خوش طعم و بدون عیب و بیماری خواهد بود. بلوغ بر اساس رنگ سطح است. محتوای قند پس از برداشت افزایش نمی یابد.
بنابراین، برای داشتن بهترین طعم، توت فرنگی باید کاملاً رسیده برداشت شود. بسته به درجه، حداقل مقدار در ایالات متحده ½ یا ¾ سطح توت است که رنگ قرمز یا صورتی را نشان می دهد.
گرید شماره 1 ایالات متحده شامل توت فرنگی هایی است که درپوش آن وصل شده و سفت هستند، بیش از حد رسیده یا رشد نیافته اند، اندازه یکنواخت دارند و پوسیدگی و آسیب ندارند.
درجه 2 ایالات متحده شامل توت فرنگی بدون پوسیدگی یا آسیب جدی است و حداقل ½ از هر میوه دارای رنگ صورتی یا قرمز است. توت فرنگی بسیار فاسد شدنی است و برای جلوگیری از افت کیفیت و کاهش مقدار میوه قابل فروش، لازم است ظرف یک ساعت پس از برداشت سرد شود.
مدیریت دما تنها مهم ترین عامل در به حداقل رساندن زوال توت فرنگی و به حداکثر رساندن عمر پس از برداشت است. خنک کننده با هوای اجباری بسیار توصیه می شود، اگرچه در برخی موارد از خنک کننده اتاق استفاده می شود.
